این مطلب رو گروه پارکور Leaper از پارکورکارای ارومیه توی وبلاگشون نوشته بودن که مطلبی خیلی عالی بود و با اجازشون توی وبلاگمون گذاشتیم.
در ابتدا واژه ی Parkour و Freerunning معادل یکدیگر بودند و پس از مدتی با تنوعاتی این دو عنوان های گوناگونی با حرکاتی تقریبا متفاوت از یکدیگر شدند.
کوتاهترین و معروف ترین تعریفی که می توان برای پارکور گفت به این گونه است:
رفتن از محل الف به محل ب و پشت سر گذاشتن موانع سر راه در کوتاهترین زمان ممکن.
اما در دوآزاد شما مجبور نیستید این موانع را در زمانی کوتاه طی کنید.درواقع شما هیچ محدودیت زمانی ندارید.یک دونده آزاد موانع و مسیر خود را باید با خلاقیت و زیبایی پشت سر بگذارد.
یک پارکور کار دائما در حال دویدن و پشت سرگذاشتن موانع می باشد اما یک دونده آزاد نیاز به دویدن زیاد ندارد.یک پارکور کار مانع یا ارتفایی را ماهرانه و سریع میپرد یا پشت سر میگذارد و به سوی مانع بعدی میدود و به راه خود ادامه میدهد اما یک دونده آزاد شاید همان ارتفاع را با فلیپ و حرکاتی نمایشی و آکروباتیک پشت سر بگذارد و شاید این پایان کار باشد.
آنچه ما در ایران گواه آن هستیم و در کلیپ های نمایشی گروه های مختلف که به نام پارکور ارائه می شود بیشتر دوآزاد می باشد که کلیپ هایی را مشاهده می کنیم که نام پارکور برآنها است و دریغ از یک حرکت پارکور.بنظر میآید دوآزاد در کشورمان بیشتر از پارکور دارای اهمیت است و کسانی که در این رشته ورزشی فعالیت دارند بیشتر به زیبایی حرکت اهمیت می دهند.
اگر این روند ادامه پیدا کند هرچند که در حال حاضز ناچیز و کوچک است اما یک نقص است و کسانی که بخواهند برای اولین بار این رشته ورزشی را تجربه کنند دچار سردرگمی می شوند.بهتر است با کمک دوستان تفکیکی از حرکات پارکور و دوآزاد را پیگیری کنیم تا حدودی این ایراد حل شود.
با تمام این ها پارکور و دوآزاد با اینکه تفاوت هایی دارند اما هیچگاه جدا از هم نیستند.اگر بخواهیم این موضوع را بهتر گویا باشیم باید گفت دوآزاد زیرشاخه ی پارکور است
پارکور یک رشتهٔ ورزشی است، اما فلسفهای با ارزشهای خاص خود و برای آگاهی از تواناییهای خویشتن، مبارزه علیه خود و پرورش جسم و روح دارد. پارکور گذشته از یک ورزش و هنر، یک شیوهٔ زندگی کردن و یک فلسفهٔ روزانهاست.
یکی از فلسفههای این ورزش، اتکا به تواناییهای جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط ویژهای قرار دارند. به همین دلیل است که در این ورزش خبری از مسابقه و ردهبندی ورزشکاران و غیره نیست، زیرا هر کسی تنها برای خودش و نه برای اثبات برتری خود، تمرین میکند.
بسیاری پس از آشنایی با پارکور، اصول آن را در زندگی خود نیز به کار میبرند. به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره میبرند «تراسور» گفته میشود.[۱۰] هنر پشت سر گذاشتن کارای موانع، با به چالش کشیدن فیزیکی و جسمی خود باعث میشود که با موقعیتهای زندگی روزانه آسانتر کنار بیاییم. وقتی که یک مانع یا به عبارتی وضعیتی دشوار در زندگی ما پدیدار شود، یک تراسور همانگونه که در پارکور یاد گرفته، سریع و کارا بر آن غلبه میکند و بدون تغییر مسیر به راه خود ادامه میدهد.
پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشتهاست. انسانها به طور طبیعی گسترهای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود میآورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت میکنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه میکنیم، آن ویژگی را از دست میدهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کردهاند (از جمله عیاران کاغذباز).
ادامه مطلب ...