بیداری حسینی ۲۰۱۲

اول از هر سخنی این را بگویم که من نه اندیشمندم و نه شخصی هستم که درس فلسفه خوانده باشد، بلکه فقط دوستدار خدا و زیبایی هایش هستم.
ماه محرم با همه جنبه های دشمن ستیزی و آزادی خواهی آغاز شد. امام حسین (ع) با دعوت مردم بی وفای کوفه، راهیه کربلا گشت و با نثار جان ارزشمندش باعث آبیاری درخت اسلام و به ویژه انسانیت گردید. یکی از شعارهای امام عزیز ما شیعیان این بوده است که "اگر دین نداری، آزاده باش".

آزادی، کلمه ای است که از سوی هر انسان صاحب تفکر دارای معنایی خاص و منحصر به فرد است. جالب اینجاست که انسانهای داری افکار منفی بیش از هر انسان دیگر بر کلمه آزادی تاکید دارند، آن هم به جنبه ی بی بند و باری و آزادی در روابط جنسی و هر فسادی که باعث ضعف جوامع و از هم پاشی خانواده ها و در نهایت سقوط خود فرد می گردد.
من بارها دیده ام خوانندگان ایرانی که به خارج از کشور پناهنده شده اند برای آزادی و رهایی از ظلم آهنگها سروده اند، ولی آیا واقعا آزادی در شعار خلاصه می شود؟ آیا آزادی با فرار از واقعیتها محقق می گردد؟ آیا به معنای واقعی کلمه آزادی در جایی از دنیا پاسخ داده شده است؟
بگذارید ابتدا به مهدهای آزادی خارج از کشور بپردازیم. اولین پرچمدار آزادی، یعنی آمریکا.
این کشور همیشه ادعای آزادی و حمایت از آن را سر داده است و به اسم آن میلیونها مسلمان را در سراسر دنیا قتل و عام کرده است و موفقیت در این امر را، افزایش سوختن پرچم آمریکا در سراسر دنیا نشان می دهد. جدیدا آزادی را به سرحد کمال رسانیده اند و در فیلمی توهین آمیز محبوبترین بنده خداوند و سنبل انسانیت میلیاردها مسلمان را به تمسخر گرفته اند.
فرانسویها نیز که خود را انسانهای آزادی می پندارند حتی به مسلمانان حق اعتراض به این فیلم توهین آمیز را نداده اند.
در اروپا و امریکا اگر کسی از مرگ کذایی واقعه هلوکاست سخنی به زبان آورد باید ماهها و شاید سالها در دادگاه ها و زندانها وقت تلف کنند، اما اگر کسی قصد همجنس بازی، مصرف انواع مواد مخدر و رواج هر سنبل غیر انسانی را داشته باشد به شرط دادن رنگ و لعاب قانونی کامل آزاد است، پس نتیجه می گیریم که رنگ آزادی در کشورهای دنیا موج میزند، البته از نوع سیاه آن.
در کشور ما نیز مطمئنا به خاطر ترسها، هنجارها، شریعت ها بخش هایی از آزادی صلب شده است که بیشتر جنبه های منفی و غیر اخلاقی را شامل می شود، اما بی شک باز هم آزادی کامل و بی نقص اجرا نمی شود. پس نتیجه می گیریم که آزادی واقعی به صورت کامل وجود ندارد.
سالها قبل مردمی بی وفا به امام حسین ما نامه نوشتند که بیا، نجاتمان بده از این ظلم و جفا، امام حسین با این که به بی وفایی این مردم مطمئن بود ولی برای اثبات آزادی خواهی خود و اهیاء دین خدا، این دعوت را لبیک گفت و باعث به وجود آمدن تحولی بزرگ در دنیا گردید.

 

و اما عشق...

این نوشته رو خودم نوشتم، اگه غلط املایی یا گرامری داره به بزرگی خودتون ببخشید.

منتظر نظرات گرمتون هستم

---

عشق بهترین پدیده ی هستی و نایابترین گوهر گران بهاست که دنیا به خاطر آن بنا شده است.
اول از همه این رو بگم که به نظرم من خدا چون انسان رو دوست داشته، خلقش کرده و خورشید و ماه و هر چیزی رو به خدمت او درآورده و انسان رو اشرف مخلوقات قرار داده، ولی باز عشقی پدیدار نشده، چون عشق نمی تونه یکطرفه باشه. شاید برای همین بوده که خدا خودشو از دیدگان انسانها پنهان کرده تا با قدرت تفکر و تعقل و احساسش خدا رو پیدا کنه و دوستش داشته باشه. در این صورت هست که عشق پدیدار میشه چون عشق یک دوست داشتن دوطرفه هست، پس نتیجه می گیریم که خدا همیشه داوطلب ایجاد رابطه عشق بین خودش و انسانهاست.
حال این که انسان برای سیراب شدن از عشق، خودش رو اسیر عشق زمینی می کنه و چون اطلاعاتش هم ناقص خیلی وقتا دوست داشتن یکی رو با عنوان عشق به خودش غالب می کنه و وقتی طرف مقابل بی علاقه گی می کنه و یا ترکش می کنه، با خودش فکر می کنه توی عشق شکست خوده و دل شکسته می شه ولی به خداوندی خودش قسم عشق یک طرفه نمیشه چون اگه عشق یک طرفه می شد خدا قبل انسان فرشته ها رو آفریده بود و اونا رو دوست داشت و فرشته ها هم بدون هیچ اراده ای از خودش و به اذن خدا دوستش داشتند.
و اما عشق واقعی زمینی رو از نظر خودم توصیف می کنم. یک عشق واقعی بین دو انسان زمانی پدیدار میشه که دو انسان واقعا هم دیگر رو دوست دارن، خواهشن دقت کنید یعنی دو نفر از ته دل هم دیگر دوست داشته باشند و عشق بینشون آتشین یا هوس بازانه نباشه.
یه چیزی هم که از نظرم مسخره میاد این عشق هایی که به نرسیدن ختم می شه که بیشترم تو داستانهاست و اصلا به این خاطر نوشته می شه که دغدغه جوانان هست و می تونه از اون طریق اشک خواننده رو در بیاره چون به نظر من عشق اگه خالص باشه به رسیدن متهی می شه و احساسی پاک و زیبا برای دو طرف به همراه داره و از نوشیدن اون هیچ کدوم سیراب نمی شند.
به نظر من عشق واقعی زمینی می تونه به عشق آسمانی و خدایی نیز وصل بشه که زندگی رو بهشت می کنه.

سلام و صد سلام به تمامی دوستان عزیز

خیلی ناراحت شدم، که وقتی بعد دو سال و نیم اومدم به وبلاگم، دیدم روزی2یا3تا بازدید کننده داره. اونقدر تعجب کردم که نگو و همین مسئله باعث شد تا به هر زحمتی بود پسورد وبلاگم پیدا کنم و بعد ٣٠ ماه دوباره بنویسم این سایت قبلاحتی  حدود ٢٠٠٠ بازدید کننده داشته؟ قول نمی دم دوباره همون وبلاگ قبلی بشه، اما سعیمو می کنم تا هراز چند گاهی مطلبی رو بنویسم تا پاسخگوی دوستان بازدید کننده باشم.به قول شاعر که می گه:

دوش دیدم که ملائک در می خانه زدند

سر مرد کچلی را فر شش ماهه زدند

حالا چه ربطی داشت،  نمی دونم. شما  تونظرات بگین!!! فعلاً خدا نگهدار.

روزه داری

خیلی ها میگن ما روزه می گیریم تا به یاد از خودمون محتاج ترها باشیم. آیا واقعا اینجوریه؟!!
ما که سحری سیر می خوریم و روزها رو ثانیه شماری می کنیم تا افطار بشه و بعد شکممون می مالیم تا اونایی که خوردیم بره پایین، چجوری می تونیم به فکر انسانهای محتاج باشیم. حالا کاری ندارم که باید این اعمال اصلاح بشه.
من به یه موضوع دیگه فکر می کنم، با خودم میگم:
اذان مثل پایان زندگیه و غذا مثل اعمال ما می مونه، تا عمرت به دنیا هست می تونی عمل صالح انجام بدی، ولی وقتی اذان زندگیت گفت یعنی هر کاری کردی کافیه، تونستی به مقدار نیاز آب بخوری یا نه باید دست بکشی که وقتت تموم شد. حالا اگه آب کمی خوردی باید جواب پس بدی، نه به خدا! نه به کسی! بلکه به خودت، به دل آتیش گرفته از تشنه گیت، و این همون جهنم برای تو، ولی اگه زمان سحر خوب سیراب شدی افطار خوش خوشونت می شه و از خودت راضی می شی چون افطاری همون بهشتی که در انتظارش بودی.