آیا ایرانیان قانون گریزند2013

هر جامعه ای از گذشته تا کنون سه صورت و بعد عمده و اساسی دارد. بعد اقتصادی ، بعد سیاسی و بعد فرهنگی. این سه بعد در مراحل و موقعیت های متعدد به صورت های متفاوت خود را نشان می دهد. در سطح خرد و متوسطه و کلان و در مرحله آغازین حیات اجتماعی – از غارنشینی تا بادیه نشینی – و روستا نشینی تا شهر نشینی و دوره معاصر ترکیب های متعددی از این سه بعد را در ساحت اجتماعی شاهد هستیم.

برای فهم جامعه ای چون ایران که دارای سابقه ای طولانی است و در مراحل متعدد حیات بشری نقش آفرینی کرده و مرکز شکل گیری تمدن های بزرگ و جریان های مهم فرهنگی و دینی و سیاسی بوده است نمی توان یک داوری ساده و سطحی در مورد مردم و فرهنگ و نظام سیاسی و مشکلات و راه هایی که در جریان مدرن شدن دچار شده است داشت. در فهم این جامعه چندین الزام اساسی وجود دارد. اولین الزام چیزی است که در پاراگراف اول یادداشت تحت عنوان – چند بعدی بودن حیات اجتماعی – از آن یاد شد. دومین الزام توجه به گذشته تاریخی و مرتبط دانستن وقایع و امور و سوالات و خواسته ها و انتظارات با تحولات تاریخی جامعه ایرانی است. سومین الزام نگاه مقایسه ای با محوریت حوزه سیاسی و اقتصادی و فرهنگی است. چهارمین الزام استخراج نقش و سهم نیروها و نهادهای اجتماعی قدیم و جدید در جریان تحولات اجتماعی جامعه ایرانی است.
در بحث و بررسی در مورد جامعه ایران سعی می شود تا ضمن ارجاع به تاریخ و تاکید بر ابعاد متعدد آن به تحول و تغییراتی که در هر یک از عناصر و نیروهای اجتماعی جامعه ایرانی طی زمان به وقوع پیوسته و سهم و نقش آنها برجریان تحولات اشاره شود. از این میان می توان به سهم دین و دینداران و سازمان و نیروهای دینی و سهم خانواده و مناسبات اجتماعی و نسل های متعدد در خانواده و نهادهای مرتبط و سازمان هایی که تشکیل شده اند و جایگاه دولت و تحولات درونی ان و نقشی که دولت بر کلیت نظام اجتماعی داشته است اشاره شود.
ادعای اشاره شده بسیار بلندپروازانه جلوه می کند. ولی با ارجاع به تاریخ و آشنایی و آشتی کردن با مسائل جاری و به وقوع پیوسته در بستر تاریخی شان از سختی کار کاسته خواهد شد. سختی کار به موقعی باز می گردد که مولف و محقق قرار است تا اطلاعات و شواهدی جدید برای اثبات یا رد ادعایش تولید کند. این نوع کار بیشتر به واسطه محققان اجتماعی صورت می گیرد که نسبت به جامعه و موضوع مورد مطالعه بیگانه بوده و برای فهم آن می بایستی به تولید داده های جدید بپردازند. با مراجعه به تاریخ آن طور که ما به آن نگاه می کنیم حوادث و وقایع اجتماعی صف آرایی شده و بر اساس نظام مفهومی سه بعدی – اقتصاد و سیاست و فرهنگ –تفسیرهای جدیدی از جامعه می توان ارائه داد. یکی از اصلی ترین سوالاتی که ما از گذشته به طرح آن اقدام کرده و سعی کرده ایم پاسخ هایی سریع و مخاطب راضی کن به آن بدهیم، قانون گریزی مردم ایران است.
گفته شده است که مردم ایران قانون گریز هستند و حکام ایرانی نیز ضد قانون و قانون شکن. در این صورت هم به لحاظ قانونگذار و مجری قانون و هم به دلیل قانون گریزی و فرهنگ ضد قانون در ایران امکان شکل گیری نظام قانونی وجود ندارد. همین جاست که باید کمی تامل کرد. از کجا معلوم که در ایران قانون گریزی وجود دارد و در صورت وجود میزان و درجه قانون گریزی ایرانیان بیشتر از دیگران است. این فرض چطور به یک اصل مسلم بدون خدشه تبدیل شده است و بر اساس آن عده ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته اند. چون گفته شده است که جامعه ایرانی دارای دولت های استبدادی بوده است و شاهان نیز مستبد بوده اند . در این صورت مردم تا زمانی که حکام قدرت داشته اند، تن به قانون داده و در زمانی که متوجه ضعف دولت ها شده اند علیه آنها اقدام کرده اند. با جمع کردن این دو اصل و فرض یک نظریه بدست آمده است. این نظریه اجزایی خاص دارد. ۱ دولت های ایرانی استبدادی هستند. ۲ – مردم تابع قدرت ها هستند. در نتیجه تا زمانی که دولت های استبدادی قدرت اعمال قاعده های مورد نظرشان را داشته اند جامعه به حیات خود ادامه داده است و در زمانی که دولت ها دچار ضعف می شده اند و قدرت اعمال نظراتشان در قالب قواعد و دستورالعمل ها نداشته اند دچار فروپاشی شده اند و دولت و نظام سیاسی جدید بر سرکار آمده است.
آیا واقعا جامعه ایرانی چیزی نیست به جز دولت ایرانی؟ آیا واقعا مردم ایرانی مردمی تابع دولت ها و قدرت هستند؟ اگر این طور است چرا در این کشور دولت های بزرگ و قدرتمند طی زمان – بیش از سیصد سال – نتوانسته اند به یک نظام سیاسی پایدار دست بیابند؟ در حالی که در جهان اروپایی عصر میانه این اتفاق افتاده است و متاثر از نظام فئودالی جامعه به یک نظم کهن دست یافته و نهادهای اجتماعی اثرگذار به نقش مفید و موثرشان اقدام می کرده و بعد از مشکلات بنیادی درون نظامی تحولات بزرگی به وقوع پیوسته و کلیت نظام فئودالی به کلیت جدید برای جامعه تحت عنوان نظام سرمایه داری یا صنعتی تبدیل شده است. این اتفاق چرا در ایران نیفتاده است؟چرا بعد از دولت صفویه جامعه ایرانی دچار یک تحول اساسی و ماندگار نشد و گوی سبقت برای کسب صنعتی شدن برای ایران حاصل نشد و قرعه به نام انگلستان و فرانسه و آلمان افتاد در حالی که می توانست این قرعه به نام ایران ثبت شود.

سریال (پایتخت ۳) در راه است

سریال (پایتخت ۳) در راه است

سرانجام جمعه شب (۱۶ فروردین ۱۳۹۲) در فینال نظرسنجی مردمی مجموعه “سین مثل سریال” رده های اول تا سوم سریال ها، بازیگران مرد و زن مشخص شد.

 

به گزارش  باشگاه خبرنگاران شب گذشته در برنامه “سین مثل سریال” و در مرحله فینال در بخش سریال به ترتیب پایتخت، ترش و شیرین، چک برگشتی در رده های اول تا سوم قرار گرفتند در بخش بازیگران مرد نیز محسن تنابنده، مهران مدیری و رضا عطاران به ترتیب جایگاه اول تا سوم را در نظرسنجی از نگاه مخاطب کسب کردند.

رفتارهای زشت ایرانیان2013

رفتارهای زشت ایرانیان

در این روزگار، همه حرف خوب می زنند اما آنچه برای دیگران توصیه، نصیحت و سخنرانی می کنند در عمل ناقص اجرا می شود. درست مثل روشنفکری ایرانی، که مثل بعضی چیزهای دیگر در مملکت ما، ناقص متولد شده است؛ مرور رفتار زشتی که به جهت تکرار تبدیل به فرهنگ فردی ما شده است. اما با کنار گذاشتن آنها می توان دنیای جدیدی را برای خود و کائنات ساخت .

۱. هیچکس عقل کل نیست!
در این جهان و بین مخلوقات خداوند، از شما بهتر نیز وجود دارد. بعضی از ما تصور می کنیم خدا فقط ما را با نهایت درایت و تفکر آفریده است. نشانه دانایی؛ اقرار به نادانی و ناتوانی در برابر دانش حقیقی کائنات است. در بارگاه حضرت عشق، آنها که ندانستند، به نادانی خویش اعتراف کردند اما شیطان که فرشته مغرور خداوند بود به تصور دانایی خویش، جاهلانه عمل کرد.
۲. با یک بار دیدن یک نفر، قضاوت نکنیم
یکی از کارهای زشتی که معمولاً ما انجام می دهیم، قضاوت غیر عادلانه درباره افرادی است که شاید فقط یک بار آنها را دیده باشیم! این نهایت ظلم در حق شخصی است که نمی شناسیمش. آن قدر مطمئن قضاوت می کنیم و به شایعات دامن می زنیم! هیچ اشکالی ندارد که در اظهارنظرهایمان درباره سایرین، عجله نکنیم و برای حرمت و آبروی افراد احترام قائل شویم.
۳. کارشناس چند رشته نباشیم
یک اتفاق زشت در کشور ما خود متخصص انگاری خودمان در زمینه های مختلف است. راستی چرا در بیست موضوع متعدد، یک نفر ثابت احساس می کند که خبره است؟ شاید این نیز شهامت بخواهد که وقتی فردی در موضوعی از ما سوالی پرسید، به او بگوییم که «نمی دانم، بلد نیستم، نیاز به تحقیق و مطالعه دارم».


 

۴. مصرف زیاد، نشان شخصیت هست؟
خارج شدن از جاده اعتدال و میانه روی در هر زمینه ای زشت است. خود را اسیر مارک ها و برندها کردن، بسیار زشت است. بعضی از همسران و مادران ما، آن قدر درگیر وسواس تمیزی و مرتب بودن می شوند که فراموش می کنند، روح زندگی خانوادگی شان، در حال مرگ است! درست و به اندازه مصرف کردن را جایگزین بیماری خرید مدل های جدید کنید.
۵. همیشه فقط حق با ماست؟
همه حق دارند در مسیر احقاق حق خود، تلاش کنند. اما زشتی رفتار برخی از ما این است که همواره حق خود می دانیم که در هر مجادله ای، تصور کنیم حق با ماست. برای لحظه ای به موضوع فکر کنید که چند بار جمله «من اشتباه کردم حق با شماست» را شنیده اید؟ زشت است که فردی همیشه حق را برای خویش بداند!
۶. تفریحی، معتاد هیچ چیز نشویم
خیلی از زشتی های جهان شوخی شوخی جدی می شود. تمام سیگاری ها و معتادان هیچ وقت فکر نمی کردند قرار است در مرداب رفتاری گرفتار شوند که خارج شدن از آن انگیزه مردانه و سلیقه زنانه می خواهد. پس حواس مان به رفقای نارفیق و تفریحاتی که مثل از چاله در چاه افتادن است باشد. این نیز رفتار زشتی است که علیرغم دانستن مان، اما به دلایل مختلف به هر پدیده سرگرم کننده معتاد شویم حتی اگر آن چیز ساعت ها تلویزیون نگاه کردن باشد، که بی تردید به ضرر ماست.
۷. فقط منافع خودمان را جدی نگیریم
همه آنها که زباله اتومبیل خود را در خیابان یا در قلب طبیعت رها می کنند باور دارند که منافع شخصی شان مهمتر از منافع جمعی و ملی است. اگر منافع جمعی ما کمی مهمتر از تامین نیازها و خواسته های خودمان بود بسیاری از کارهای زشتی که تاکنون بعضی از ما انجام داده ایم دیگر اجرایی نمی شد، خلاف های رانندگی سرعت ها و سبقت ها را به خاطر بیاورید. بسیاری از حوادث جاده ای به بهانه و دلیل اجابت منافع آنی و فردی افراد است.
۸. به بهانه انجام احکام، اخلاق را فراموش نکنیم
با آن همه خدای کوچک و بزرگی که بیش از ظهور آخرین پیامبر الهی در مکه وجود داشت و سختگیری بزرگان قریش جهت انجام احکام و رفتارهای خاص مورد نظرشان، چه دلیل موجب ایجاد ضرورت بعثت پیامبر اعظم (ص) و نیز پذیرش دین جدید در بین مردم شد؟ حلقه مفقوده بشر در آن زمان و شاید اکنون، مفهوم «اخلاق» است. اخلاق، دلیل بعثت و ارسال رسالت جدید بوده و هست. حال آیا می شود به بهانه اجرای احکام، اخلاق را کنار گذاشت؟
۹. تغییر از دیگران شروع نخواهد شد
با همه اشکالاتی که اطراف ما وجود دارد اما گروهی فکر می کنند برای اصلاح امور باید اتفاقی از بالا رخ دهد. انگار ما خود نمی توانیم مبنای تغییر باشیم. برای برطرف کردن زشتی نباید به سایرین و تلاش از ما بهتران متکی بود. این نیز یک رفتار زشت است که ما گناه همه ضعف ها را به گردن دیگران بیندازیم و نیز جهت تحول، توقع داشته باشیم که دولت مثلاً افسردگی یا ناآرامی روحی و نداشتن برنامه برای شادی و تفریح پایان هفته ما را تغییر دهد.