اگر یاد گلی کردی نگاهی بر رخ خود کن // اگر یاد خزون کردی نگاهی جانب ما کن
کوتاهترین فاصله برای گفتن دوستت دارم یک لبخند است یک دنیا لبخند برای تو
توی این دنیای دیوونه یه دیوونه دیوونه وار دیوونته دیوونه
اگر تنها گناهم دوست داشتن توست، تنها گناهی است که توبه نخواهم کرد
دوستی یعنی که ما باور کنیم، یک دل دیگر ارادتمند ماست
آهای ناز نمک دار // منم عاشق تب دار // ببین دل تو دلم نیست // واسه لحظه ی دیدار
غم داشتن بخشی از زندگیست ولی غمخوار نداشتن عذاب زندگیست، غمخوارتم رفیق
زندگی تلخ ترین خواب من است، خسته ام، خسته از این خواب بلند
خصلت آدما اینه که فراموشکارن، اگه تو بری یکی دیگه رو در آغوش دارن
خوشبختی فاصله ی این بدبختی تا بدبختی دیگر است
گر ماه بودی به صد ناز // شاید شبی بر لب بام من مینشستی
پرسیدن عشق چیست؟ گفتم: آتش است، گفت: مگر دیده ای، گفتم: در آن سوختم
ارزش وجودی انسان به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد
اگر تنهاترین تنها شوم باز خدا هست، او جانشین همه ی نداشتن های من است
اگه با تنهایی و غم تموم بشه عمرم // بدون که تو رو فراموش نمیکنم عمرا
یک نفر هست که از پنجره ها // نرم و آهسته مرا می خواند
گرمی لهجه ی بارانی او // تا ابد توی دلم می ماند
دلم تقدیم به آنکه به رسم جاده ها دور است، اما به رسم دل فاصله ای نیست
ساقه شکستن قانون طوفان است، تو نسیم باش و نوازش کن