داستان، اس ام اس و شعر
دنیا دو روزه یه روز با تو یه روز علیه توداستان، اس ام اس و شعر
دنیا دو روزه یه روز با تو یه روز علیه توقوانین ورود به اجتماع(جالب و خواندنی)
همه مدرسه‌های دنیا چیزهای مزخرفی هستند.
زحمات معلم‌ها و غیره به کنار ولی یک آدم معمولی دوازده سال به مدرسه می
رود بدون اینکه یاد بگیرد در جامعه زندگی کند. احتمالا آخرین سه معادله سه
مجهولی که یک نفر حل می‌کند در همان دوران راهنمایی است. آخرین جذر هم
احتمالا در همان راهنمایی گرفته می‌شود و احتمالا من و شما هیچکدام عدد
اتمی آهن را یادمان نیست و به زحمت ممکن است بتوانیم چهار کتاب از سمرقندی
نام ببریم.
اما بعد از دوازده سال باید وارد جامعه بشویم. حالا بگویید برویم دانشگاه و
بعد از شانزده، هجده یا بیست و دو سال درس خواندن با لیسانس، فوق لیسانس
یا دکترا وارد جامعه بشویم… و تازه کلی چیز هست که بلد نیستیم. از یک چک
نقد کردن در بانک تا قانون کاری که قرار است بر مبنایش کار کنیم تا حرف زدن
با کسی که دوستش داریم.
ما در مدرسه و آن بیست و دو سال خیلی چیزها یاد می‌گیریم اما در خیلی چیزها
هم کاملا بی سواد می مانیم. همین شد که تصمیم گرفتم این قوانین را برایتان
بنویسم که قبل از ورود به جامعه مرورش کنید. زندگی جدی نیست ولی قانون های
بامزه‌ای دارد که در مدرسه درسشان نمی‌دهند. این متن اولین بار در سال
۱۹۹۶ نوشته و چاپ شده و ممکن است بارها و بارها به فارسی ترجمه شده باشد
ولی به نظرم ارزش دارم ترجمه آزاد خودم را هم بکنم.
قانون اول
زندگی عادلانه نیست. اینهمه دین و بقیه داستان‌ها برای همین وجود دارند. یک نوجوان یا یک دکتر سی ساله که تازه در شرکتی استخدام شده دائم تکرار می‌کند که «این عادلانه نیست». شاید روزی ۸ بار. قانون اول را تکرار کنید «عدالت مبنای چیز خاصی در دنیا نیست.»
قانون دوم
جهان واقعی ارزش زیادی برای شخصیت شما قایل نیست. بر خلاف مدرسه و خانواده که فکر می کنند شخصیت شما چیز مهمی است، برای محیط کار خروجی از همه چیز مهمتر است و هر کس قبل از اینکه محترم و متشخص باشد، باید کارا باشد. اگر فکر می کنید در مدرسه به شخصیت شما احترام نمی‌گذارند منتظر دنیای واقعی باشید تا نظرتان اصلاح شود. اگر فکر می کنید عدم احترام عادلانه نیست، به قانون یک رجوع کنید.شعر زیبای “دبستانی ترین احساس من”
خاطرات کودکی زیباترند
یادگاران کهن مانا ترند
درس‌های سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
درس پند آموز روباه وکلاغ
روبه مکارو دزد دشت وباغ
روز مهمانی کوکب خانم است
سفره پر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی با هوش بود
فیل نادانی برایش موش بود
با وجود سوز وسرمای شدید
ریز علی پیراهن از تن میدرید
تا درون نیمکت جا میشدیم
ما پرازتصمیم کبری میشدیم
پاک کن هایی زپاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستان ما از آه بود
برگ دفترها به رنگ کاه بود
مانده در گوشم صدایی چون تگرگ
خش خش جاروی با پا روی برگ
همکلاسی‌های من یادم کنید
بازهم در کوچه فریادم کنید
بچه‌های جامه‌های وصله‌دار
بچه‌های دکه خوراک سرد
کودکان کوچه اما مرد مرد
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود و تفریقی نبود
کاش می‌شد باز کوچک میشدیم
لا اقل یک روز کودک میشدیم
یاد آن گچ‌ها که بودش روی دوش
ای معلم یاد و هم نامت بخیر
یاد درس آب و بابایت بخیر
نوشته های خودمونی امضا دار ! (طنز)
حق نه دادنی است و نه گرفتنی، بلکه خوردنی است !(امضا:ذیحق)
شاهنامه آخرش “ه” است!
(امضا:حاج ابوالقاسم)
برای اینکه زیر پایم را خالی نکنند روی دستهایم راه می روم!
(امضا: ژیمناستیک کار)
من کلاه گیس و آبروی آدم کچل را با هم می برم!
( امضا:باد پاییز)
پله های ترقی برای بعضی ها سُر است!
(امضا: نظافتچی پله های اداره)
افراد نمک نشناس شوربخت می شوند !
(امضا: نمکی محل)
ما به جای “آن ور دنیا” شما را به “آن دنیا” می بریم !
(امضا: یک شرکت هواپیمایی)
محافظت از “اتو” های خود را به ما بسپارید !
(امضا:اتوبان)
لطفا پس از حذف یارانه لبنیات شیربهای ما را بدون یارانه حساب کنید !
(امضا: دختران دم بخت)
دوستت دارم ای میکروب آبله مرغان !
(امضا: میکروب خروسک)
آه ما سوزناک ترین آه های دنیاست !
(امضا:اژدهای هفت سر)
انواع گاز اشک آور برای سرکوب تظاهرات میوه ها موجود است !
(امضا:پیاز)
لطفا روی سگتان را بالا نیاورید !
(امضا:یک آدم گربه صفت)
در بیمارستان ها تنها ما هوایتان را خواهیم داشت !
(امضا: یک کپسول اکسیژن)
اگر از شنیدن حرف مخالف فشار خونتان بالا می رود به ما بپیوندید !
(امضا:اعضای گروه فشار)
پیشرفت علم پزشکی کار . بازار ما را کساد کرده است!
(امضا:حضرت عزراییل)
ما به جمله همیشه حق با «مشتری» است اعتراض داریم !
(امضا : جمعی از سیارات منظومه شمسی)
من بیشتر از سازمان تفکیک زباله قدر زباله ها را می دانم !
(امضا : گربه محله)
صدای آب اصلا هم طنین زندگی نیست!
(امضا:مرده شور بهشت زهرا)
قول می دهم شما را رو سفید کنم.
(امضا:گچکار سر گذر)
لطفا نان ما را آجر کنید.
(امضا : بساز و بفروش های شهر)
دوغ خیلی از نوشابه سیاه بهتر است .
(امضا : دانشمندان نژاد پرست)
سیفون برای من حکم نوشابه کنار غذا را دارد
(امضا : چاه دستشویی)
اهدای خون، اهدای زندگی است
(امضا : انجمن خون آشامان )
در رمانتیک بودن ما همین بس که هم شمع داریم و هم پروانه !
(امضا : جمعی از اتوموبیل ها)
و باز هم سوتی های کلامی !!!
چند روز پیش با چندتا از دوستام دور هم جمع بودیم در حال صحبت بودیم که یکی از
دوستام لابه لای حرفاش یه سوتی اتم ! داد که تا ۱ ساعت و ۳۴ دقیقه ! از خنده
توی در و دیوار پخش و پلا بودیم !! یکی دیگه از بچه ها سریعا سوتی رو یادداشت کرد
که بعدا کاشف به عمل اومد کلا همه سوتی ها رو مینوشته واسه این و اون
همون موقع اس ام اس میکرده ، نامرد !!!
به فکر افتادم که نوشته هاشو ازش بگیرم توی یه پست براتون بذارم بخونین !
در ضمن ، چندتاش سوتی های خودمه ! ولی نمیگم کدومه آخه حیثیتم میره !
- توکل به هر چی که خدا بخواد !(توکل به خدا)
- شناسنامت رو بیار تمدید اعتبار بزن !
- بابام داره میره کربلا - واجب یا عمره !!؟!!
- ۳ تا قند آوردم ، ۲تا برای تو ۲تا برای خودم !
- هر اونس طلا ۱۲۱۰ اونسه !
- رفتیم فرودگاه سوار قطار شدیم رفتیم مشهد !
- کنترل نامحدود ! (کنترل نا محسوس)
- خدا دعا کن که من یاد بگیرم !
- سوال : راستی از فامیلتون چه خبر ؟ جواب : زنش حامله دار شده !
- عکسش رو توی روزنامه نوشته بود !(چاپ کرده بود)
- سوال : شماره کفشت چنده ؟ جواب : لارجم !
- این ۲تا سی دی رو بگیر از روش ۲تا پرینت بگیر ! (کپی)
- گلها رو جلوی نور مستقیم کولر نذاریم !
- سوال : کارت چیه ؟ جواب : تو کار صاردات وادرات هستم !
- سوال : اسم پدر حضرت یوسف چی بود ؟ جواب : کنعان !
- دسته عکسه جمعی=عکسه دست جمعی
- از دروازه بان گرفتنش معلومه چه توپیه ! (از توپ گرفتنش معلومه چه دروازه بانیه)
- فادگادر! ( گادفادر )
- قیست البی ! ( ایست قلبی )
- مفت یابل اباد ! ( مبل یافت اباد )
- کارت سوختمند هوش ! ( کارت هوشمند سوخت )
- چولیس راه پالوس ! ( پلیس راه چالوس )
- مده و مکینه ! (مکه و مدینه)
- حرف به گوشش نده ! ( گوش به حرفش نده )
- رفتم تو خونه ، اصلا فکرشو نمیکرم ، سگ به اون کوچیکی یهو گفت “پارس”!
- علی جون یه زحمت بکش اون پنجره رو کم کن !
- راستی بچه ات چند سالشه ؟ ” شش و نیم سالشه “ !
- در حین بازی حکم ” خب…. حکم….. تک خشته” !
- از استخر اومدیم بیرون از سرما داشتیم میترسیدیم ! (میلرزیدیم ! )
- توی ماشین در حال رانندگی : ”خیلی تشنمه ، بزن کنار یکم آبسردکن بخوریم “ !
- رضا جون ضبط رو روشن کن ببینیم رادیو چی میگه !
- مجتبی : خوب ، چشمتون روشن ، قدم نو رسیده مبارک ، خدا واستون نگهش داره
محسن : خیلی ممنون ، خدا رفتگان شما رو هم نگه داره !!!
- آقا مجتبی ما وضعمون خوبه میتونیم تو رادیاتور ماشین روغن بریزیم !!!؟؟
- من خیلی شعر بلدم ، اگه راست میگی بیا با هم مشاجره کنیم ! ( مشاعره ! )
- امروز رفتم مخابرات کار داشتم – چه کاری ؟
پول تلفن زیاد اومده بود رفتم پریز بگیرم ! (پرینت !)
- مادربزرگ : اون گوشیها چیه تو گوشت !؟ رادیو گوش میدی ؟
آره !
من یدونه توی دکور پیدا کردم گذاشتم تو گوشم هرچی گوش کردم صدا نیومد !!!
- اطلاعات عمومی ماشین ! : چراغ قوری چیست !؟
چراغی نارنجی رنگ ، که وضعیت روغن موتور را در ماشین های پراید نشان میدهد !!!
- علی جون میشه اس ام اس ها رو مارک تو آل (mark to all ) کرد !؟؟!؟ (send to all)
اینبار قول بدهیم که نخندیم …
به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید،اربابنخند
به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری.
نخند
به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چندثانیه ی کوتاه معطلت کند.
نخند
به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده.
نخند
به دستان پدرت،
به جاروکردن مادرت،
به همسایه ای که هرصبح نان سنگک می گیرد،
به راننده ی چاق اتوبوس ،
به رفتگری که درگرمای تیرماه کلاه پشمی به سردارد،
به راننده ی آژانسی که چرت می زند،
به پلیسی که سرچهارراه باکلاه صورتش رابادمی زند،
به مجری نیمه شب رادیو،
به مردی که روی چهارپایه می رود تا شماره ی کنتور برقتان را بنویسد،
به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته ودرکوچه ها جارمی زند،
به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد،
به پارگی ریزجوراب کسی در مجلسی،
به پشت و رو بودن چادر پیرزنی درخیابان،
به پسری که ته صف نانوایی ایستاده،
به مردی که درخیابانی شلوغ ماشینش پنچرشده،
به مسافری که سوارتاکسی می شود و بلند سلام می گوید،